Τι
γυρεύει ένας ορθόδοξος μοναχός στο άντρο του πανίσχυρου παπισμού, στην Ιταλία,
τον 13ο αιώνα; Τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένα μοναστήρι με ορθόδοξη
θεολογική ομολογία, μακριά από το μητροπολιτικό διοικητικό και πνευματικό
κέντρο της Ορθοδοξίας, σε στιγμές μάλιστα που δοκιμαζόταν από ξένες επιβουλές
και έστεκε ζωντανή, πλην αποδυναμωμένη, μέχρι τη μοιραία κατάληξη του 1453; Πώς
διαμορφώνονταν οι συνθήκες στις σχέσεις μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Βατικανού
στο μεσοδιάστημα από το σχίσμα του 1054 μέχρι τη γνωστή Σύνοδο
Φεράρας-Φλωρεντίας; Πώς σχετίζεται μια χούφτα μοναχών του Μεσαίωνα με τον
Αριστοφάνη; Ή, τέλος, πώς ξεκίνησε η περιλάλητη Ουνία και αποτελεί μέχρι σήμερα
ένα από τα ακανθώδη ζητήματα της Ανατολικής και Δυτικής χριστιανοσύνης;
Όλα
αυτά τα ερωτήματα τέθηκαν και συζητήθηκαν στην πολυεπίπεδη βιβλιοπαρουσίαση, η
οποία αποτελείτο από μουσική, τραγούδι, λόγο, αφήγηση, βίντεο και φωτογραφίες, που
πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017 στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο
του Ναού μας, με αφορμή το νέο βιβλίο του συνεργάτη της ενορίας μας Σωτηρίου Κόλλια, με τίτλο “Λατίνοι και Ορθόδοξοι στη Magna Graecia του 13ου
αιώνα”,
των εκδόσεων Γρηγόρη.
Εισηγητές
ήταν ο π. Χριστόδουλος και ο αδελφός της ενορίας μας Δρ Ιστορίας Δημήτρης
Μαλέσης. Αποσπάσματα διάβασε η φίλη μας ηθοποιός Μαρία Κάτσενου,
ενώ οι κατηχήτριες και μουσικοί του Ναού μας Αναστασία Χατζηπαύλου και Νίκη Μιχαλάκα έπαιξαν και τραγούδησαν
μουσικά κομμάτια από την Κάτω Ιταλία στα “Γκρεκάνικα”.
Τέλος,
ο Σωτήρης μίλησε για το βιβλίο προβάλλοντας δικές του φωτογραφίες και βίντεο από την περιδιάβασή
του στα ελληνόφωνα χωριά της Ν. Ιταλίας και αναφέρθηκε στην άγνωστη ιστορία της
μονής του Αγίου Νικολάου των Κασούλων στο Ότραντο της Απουλίας μέσα από το ανέκδοτο Τυπικό
της.
Σ’
αυτό το πρωτότυπο ιστορικό-θεολογικό βιβλίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά
αναλυτικά η πολυσχιδής προσωπικότητα του ηγουμένου Νικολάου εξ Υδρούντος
(1219-1235), το αξιόλογο πνεύμα του και η ιδιαίτερη φυσιογνωμία του σε
συνδυασμό με το ιστορικό και εκκλησιαστικό πλαίσιο της Magna Graecia που τον
περιέβαλλε. Το
μέρος αυτό, που η Ιστορία ονόμασε «Μεγάλη Ελλάδα», προσδιορίζοντας όχι τόσο το
γεωγραφικό μέγεθος όσο το εύρος του πολιτισμού και τη γενικότερη πνευματική
ακτινοβολία που εξέπεμπε σε ολόκληρο τον μεσογειακό και αργότερα στον ευρωπαϊκό
κόσμο.
-->