19 Μαρ 2008

ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ "ΚΟΚΚΟΡΗ"



Ἐπισκεφθήκαμε τό ἵδρυμα "Μ. ΚΟΚΟΡΗ", τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, τό ὁποῖο εἶχε ἐγκαινιάσει ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Φιλοξενεῖ 20 αὐτοεξυπηρετούμενα κορίτσια μέ νοητική στέρηση καί σύνδρομο down, ἡλικίας ἀπό 12 ἐτῶν καί ἄνω. Γίνεται σπουδαία δουλειά ἐκεῖ ἀπό τίς ἐργαζόμενες καί τίς ἐθελόντριες.


Τραγουδήσαμε, χορέψαμε καί παίξαμε μαζί τους. Ἦταν συγκινητικό τό πόσο ἤθελαν συνεχῶς νά τά ἀγκαλιάζουμε καί νά τούς χαμογελᾶμε.


Μέσα στήν ἀχαριστία καί τήν γκρίνια μας, ἐμεῖς πού εἴχαμε τήν εὐλογία τά παιδιά μας νά γεννηθοῦν χωρίς κανένα πρόβλημα, ξεχνᾶμε ὅτι ὑπάρχουν αὐτά τά παιδιά. Ξεχνᾶμε ὅτι ὑπάρχουν κι οἱ γονεῖς τους πού πολλοί εἶναι δυσκολεμένοι (ὅπως κι ἐκεῖνοι πού τἀ ἀποδέχτηκαν καί ζοῦν εὐλογία μεγάλη). Ἐκεῖνο ὅμως πού πρέπει νά θυμόμαστε εἶναι ὅτι τά παιδιά αὐτά δέν εἶναι "ἑνός κατώτερου Θεοῦ", ἀλλά ζοῦν σέ ἕνα δικό τους παραδείσιο μῆκος κύματος, μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας. Θά ξαναπᾶμε!

18 Μαρ 2008

Μυστήριον μέγα καὶ παράδοξον…ὁ ἄνθρωπος!

Τὸ Σάββατο 15/3/2008 πραγματοποιήσαμε μὲ τά ἀγόρια τοῦ γυμνασίου, ἐκπαιδευτική ἐπίσκεψη στὸ Ἴδρυμα Μείζονος Ελληνισμοῦ καὶ παρακολουθήσαμε τὸ πρόγραμμα «The BRAIN – Ἡ δύναμη τοῦ μυαλοῦ».

Πρόκειται γιὰ μιὰ ἔκθεση, ποὺ ταξιδεύει σὲ ὄλο τὸν κόσμο καὶ ἡ μοναδικότητα της ἔγκειται στὴ βιωματική της ἰδιότητα. Τὰ ἐκθέματα (δραστηριότητες - κατασκευές) εἶναι σχεδιασμένες μὲ ἐκπαιδευτικὸ χαρακτήρα καὶ ἡ μάθηση πραγματοποιεῖται μέσα απὸ τὸ διαδραστικὸ παιχνίδι. Ἔτσι εἶναι δυνατὸν νὰ γίνονται ἀντιληπτὲς ἀκόμη καὶ ἀπὸ παιδιὰ δυσνόητες ἐπιστημονικὲς ἔννοιες καὶ ἀνακαλύψεις.

Γνωρίζετε ὅτι ὁ ἐγκέφαλός μας ἀποτελεῖται ἀπὸ 1125 δισεκατομμύρια νευρῶνες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μεταξύ τους 500 τρισεκατομμύρια ἐπαφὲς καὶ τὸ ἄθροισμα τοῦ μήκους τους εἶναι 12 ἑκατομμύρια χιλιόμετρα (απόσταση σελήνης-γῆς); Μυστήριον καὶ παράδοξον δημιούργημα ὁ ἄνθρωπος.

Ἔχετε, συνειδητοποιήσει ὅτι ἕνας ὄγκος, ἕνα ἀτύχημα, ἕνα αἱμάτωμα τόσο πιθανά γιὰ ἐμᾶς τοὺς φθαρτοὺς ἀνθρώπους γεγονότα, μποροῦν νὰ μᾶς δημιουργήσουν δεκάδες ἀνεπανόρθωτα προβλήματα σὲ λειτουργίες του ἐγκεφάλου μας ὄπως ἡ γεύση, ἡ ὄσφρηση, ἡ ἁφὴ, ἡ μνήμη, ἡ ἰσορροπία, ἡ αἴσθηση τοῦ χώρου, ἡ αἴσθηση τοῦ χρόνου…; Ἄνθρωπος ὠσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ…

Εἶναι πραγματικὰ θαυμαστὸ τὸ μυστήριο τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ καὶ καθημερινὰ θὰ πρέπει νὰ δοξολογοῦμε καὶ νὰ ευχαριστοῦμε γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς φανερὲς καὶ ἀφανεῖς εὐεργεσίες ποὺ μας συμβαίνουν.

Τοὺς προηγούμενους αἰῶνες ὁ σχολαστικισμὸς καὶ ἡ ἐπιρροή τῆς δυτικῆς θεολογίας ἀπό τήν μιά καί ἡ ἔπαρση πολλῶν ἐπιστημόνων ἀπό τήν ἄλλη, ὁδήγησε σὲ μιὰ στεῖρα καὶ ἀνόητη διαμάχη μεταξὺ πίστης καὶ ἐπιστήμης. Εἶναι πλέον σαφὲς ὅτι ἡ ἐπιστήμη μὲ τὶς μεθόδους καὶ τὰ ἐργαλεία της περιγράφει μὲ τὸν πιὸ ἀκριβῆ τρόπο τὴν κτίση. Μένει ἀπὸ ἐμᾶς νὰ χρησιμοποιήσουμε ὅλα αὐτὰ ὡς ἐρεθίσματα δοξολογίας τοῦ Κτίστη ακολουθῶντας τὴν παράδοση τοῦ Ψαλμῳδοῦ: ς μεγαλνθη τ ργα σου, Κριε, πντα ν σοφίᾳ ποησας, πληρθη γ τς κτσες σου… (Ψαλμὸς 103,26).