...με την καθιερωμένη πια εκδρομή έξω από την πόλη, γέλια και χαρές και γλυκά παράπονα (μα γιατί να μην μέναμε δυό μέρες !).
Παιχνίδια ομαδικά, φωνές και τρέξιμο ασταμάτητο ( πόση ενέργεια έχουν!).
Το μεσημέρι τράπεζα, θυμηδία και πειράγματα, όρεξη μεγάλη μετά από το τρεχαλητό ( εννοείται ότι υπήρχαν και δυο - τρία ''καλομαθημένα", που μπουκιά δεν έβαλαν στο στόμα).
Αργά το απόγευμα, μετά τον εσπερινό, η αναχώρηση, υποσχέσεις για Κυριακάτικες συναντήσεις το καλοκαίρι, και τραγούδια αποχαιρετισμού (κατασκηνωτικά).
Ολα ευλογημένα πήγαν και τούτη την χρονιά. Δώσε Κύριε πλουσιοπάροχα την χάρη σου σε αυτά τα παιδιά, φώτισέ τα να μείνουν κοντά σου και να ακολουθήσουν τά χνάρια σου. Αμήν.
