ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ

Διοργανώσαμε στό Ναό μας μιά συνάντηση μέ θέμα τό Χριστόψωμο. Ὁμιλήτρια ἡ καλή πρεσβυτέρα Γεωργία Κοφινᾶ, γνωστή ἀπό τό βιβλίο της μέ τίς παραδοσιακές νηστίσιμες συνταγές.

Ἡ Γεωργία Κοφινᾶ ἀσχολεῖται μέ τήν Ἑλληνική παραδοσιακή κουζίνα. Ἔχει δώσει αρκετές συνεντεύξεις σχετικά μέ αὐτό στά ΜΜΕ καί ἔχει συνεργαστεῖ μέ τίς ἐκδόσεις Ἀκρίτα ὡς σύμβουλος καί μεταφράστρια παιδικῶν βιβλίων. Τά τελευταία τρία χρόνια, διδάσκει παραδοσιακή μαγειρική σέ σχολή τουριστικῶν καί ξενοδοχειακῶν ἐπαγγελμάτων. Μέ χαρά προσφέρθηκε νά μιλήσει στήν ἐκδήλωσή μας.

Πολλές ἐνορίτισσες διαφόρων ἡλικιῶν συμμετετεῖχαν στήν ἐκδήλωση, πού ἐκτός ἀπό τά ἱστορικά, περιελάμβανε πρακτική ἐφαρμογή, γιά τήν παρασκευή καί τήν διακόσμηση τοῦ χριστόψωμου.




Οἱ ἐνορίτισσες χωρίστηκαν σέ ὁμάδες καί ζύμωσαν καί διακόσμησαν τά Χριστόψωμα. Στό τέλος ἀκολούθησε κέρασμα. Ἰδού τά ἔργα τῶν χειρῶν τους. Καί τοῦ χρόνου...

ΓΙΟΡΤΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ὅπως κάθε χρόνο, πρίν τά Χριστούγεννα ἔγινε ἡ γιορτή τῆς ἐνοριακῆς κατηχητικῆς συντροφιᾶς μας. Τό πρόγραμμα περιεῖχε παραδοσιακά κάλαντα, ἀναγνώσεις κειμένων καί τραγούδια. Εὐχόμαστε τοῦ χρόνου νά'μαστε πάλι ἐδῶ ὅλοι νά γιορτάσουμε. Χρόνια Πολλά !

ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ...

Θερινό σινεμά κι ὕστερα συζήτηση γιά τήν ταινία...

Ἁγιογραφικό κάτω ἀπό τά ἔλατα κι ὕστερα κουβέντα ὥρα πολλή καί ἐρωτήσεις στόν ἱερέα...

Ἀθλήματα διάφορα, καμμιά φορά κι ἔνταση ἀπό τόν ἀνταγωνισμό, ἀλλά καί πολύ κέφι...

Στήν τραπεζαρία γιά φαγητό μέ γέλια...

...καί τραγούδια...

Ἐπίσκεψη τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας Γεωργίου, ἑνός ξεχωριστοῦ ἐπισκόπου...

Ἡ κατασκήνωση ἡσυχάζει...

ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ "ΚΟΚΚΟΡΗ"

Ἐπισκεφθήκαμε τό ἵδρυμα "Μ. ΚΟΚΟΡΗ", τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, τό ὁποῖο εἶχε ἐγκαινιάσει ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Φιλοξενεῖ 20 αὐτοεξυπηρετούμενα κορίτσια μέ νοητική στέρηση καί σύνδρομο down, ἡλικίας ἀπό 12 ἐτῶν καί ἄνω. Γίνεται σπουδαία δουλειά ἐκεῖ ἀπό τίς ἐργαζόμενες καί τίς ἐθελόντριες.


Τραγουδήσαμε, χορέψαμε καί παίξαμε μαζί τους. Ἦταν συγκινητικό τό πόσο ἤθελαν συνεχῶς νά τά ἀγκαλιάζουμε καί νά τούς χαμογελᾶμε.


Μέσα στήν ἀχαριστία καί τήν γκρίνια μας, ἐμεῖς πού εἴχαμε τήν εὐλογία τά παιδιά μας νά γεννηθοῦν χωρίς κανένα πρόβλημα, ξεχνᾶμε ὅτι ὑπάρχουν αὐτά τά παιδιά. Ξεχνᾶμε ὅτι ὑπάρχουν κι οἱ γονεῖς τους πού πολλοί εἶναι δυσκολεμένοι (ὅπως κι ἐκεῖνοι πού τἀ ἀποδέχτηκαν καί ζοῦν εὐλογία μεγάλη). Ἐκεῖνο ὅμως πού πρέπει νά θυμόμαστε εἶναι ὅτι τά παιδιά αὐτά δέν εἶναι "ἑνός κατώτερου Θεοῦ", ἀλλά ζοῦν σέ ἕνα δικό τους παραδείσιο μῆκος κύματος, μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας. Θά ξαναπᾶμε!

Μυστήριον μέγα καὶ παράδοξον…ὁ ἄνθρωπος!

Τὸ Σάββατο 15/3/2008 πραγματοποιήσαμε μὲ τά ἀγόρια τοῦ γυμνασίου, ἐκπαιδευτική ἐπίσκεψη στὸ Ἴδρυμα Μείζονος Ελληνισμοῦ καὶ παρακολουθήσαμε τὸ πρόγραμμα «The BRAIN – Ἡ δύναμη τοῦ μυαλοῦ».

Πρόκειται γιὰ μιὰ ἔκθεση, ποὺ ταξιδεύει σὲ ὄλο τὸν κόσμο καὶ ἡ μοναδικότητα της ἔγκειται στὴ βιωματική της ἰδιότητα. Τὰ ἐκθέματα (δραστηριότητες - κατασκευές) εἶναι σχεδιασμένες μὲ ἐκπαιδευτικὸ χαρακτήρα καὶ ἡ μάθηση πραγματοποιεῖται μέσα απὸ τὸ διαδραστικὸ παιχνίδι. Ἔτσι εἶναι δυνατὸν νὰ γίνονται ἀντιληπτὲς ἀκόμη καὶ ἀπὸ παιδιὰ δυσνόητες ἐπιστημονικὲς ἔννοιες καὶ ἀνακαλύψεις.

Γνωρίζετε ὅτι ὁ ἐγκέφαλός μας ἀποτελεῖται ἀπὸ 1125 δισεκατομμύρια νευρῶνες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μεταξύ τους 500 τρισεκατομμύρια ἐπαφὲς καὶ τὸ ἄθροισμα τοῦ μήκους τους εἶναι 12 ἑκατομμύρια χιλιόμετρα (απόσταση σελήνης-γῆς); Μυστήριον καὶ παράδοξον δημιούργημα ὁ ἄνθρωπος.

Ἔχετε, συνειδητοποιήσει ὅτι ἕνας ὄγκος, ἕνα ἀτύχημα, ἕνα αἱμάτωμα τόσο πιθανά γιὰ ἐμᾶς τοὺς φθαρτοὺς ἀνθρώπους γεγονότα, μποροῦν νὰ μᾶς δημιουργήσουν δεκάδες ἀνεπανόρθωτα προβλήματα σὲ λειτουργίες του ἐγκεφάλου μας ὄπως ἡ γεύση, ἡ ὄσφρηση, ἡ ἁφὴ, ἡ μνήμη, ἡ ἰσορροπία, ἡ αἴσθηση τοῦ χώρου, ἡ αἴσθηση τοῦ χρόνου…; Ἄνθρωπος ὠσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ…

Εἶναι πραγματικὰ θαυμαστὸ τὸ μυστήριο τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ καὶ καθημερινὰ θὰ πρέπει νὰ δοξολογοῦμε καὶ νὰ ευχαριστοῦμε γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς φανερὲς καὶ ἀφανεῖς εὐεργεσίες ποὺ μας συμβαίνουν.

Τοὺς προηγούμενους αἰῶνες ὁ σχολαστικισμὸς καὶ ἡ ἐπιρροή τῆς δυτικῆς θεολογίας ἀπό τήν μιά καί ἡ ἔπαρση πολλῶν ἐπιστημόνων ἀπό τήν ἄλλη, ὁδήγησε σὲ μιὰ στεῖρα καὶ ἀνόητη διαμάχη μεταξὺ πίστης καὶ ἐπιστήμης. Εἶναι πλέον σαφὲς ὅτι ἡ ἐπιστήμη μὲ τὶς μεθόδους καὶ τὰ ἐργαλεία της περιγράφει μὲ τὸν πιὸ ἀκριβῆ τρόπο τὴν κτίση. Μένει ἀπὸ ἐμᾶς νὰ χρησιμοποιήσουμε ὅλα αὐτὰ ὡς ἐρεθίσματα δοξολογίας τοῦ Κτίστη ακολουθῶντας τὴν παράδοση τοῦ Ψαλμῳδοῦ: Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου… (Ψαλμὸς 103,26).

ΣΤΟ ΚΠΑΕ ΜΕ...ΚΡΥΟ !

Το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου τα παιδιά του Δημοτικού που έρχονται στην ενοριακή μας Συντροφιά και οι κατηχητές, επισκεφθήκαμε ωσεί χιονάναθρωποι από το πρωί ως το μεσημέρι το Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής (ΚΠΑΕ) της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Είχαμε ξαναπάει πέρυσι σε μια εαρινή εκδήλωση της Αρχιεπισκοπής, αλλά εφέτος το πρόγραμμα ήταν τελείως διαφορετικό. Στο παλιό Ορφανοτροφείο στο Λαιμό της Βουλιαγμένης μάς υποδέχτηκε ο προσηνής και αεικίνητος π. Ευάγγελος Μαρκαντώνης και με τη βοήθεια (αποσπασμένου απὀ το Υπουργείο) δασκάλου, αφού μας έδειξε τα κατατόπια και προσκυνήσαμε στην Εκκλησία, μας κατεύθυνε στην αίθουσα δραστηριοτήτων.

Εκεί με προβολές και χωρισμένοι ανά ομάδες μάθαμε για την Δημιουργία, πως ο Θεός μας έπλασε διαχειριστές και όχι ιδιοκτήτες του Κόσμου, ευασθητοποιηθήκαμε για τη μόλυνση και την σπατάλη των πηγών ενέργειας.

Συμμετείχαμε με κέφι και πολλές ερωτήσεις στη συζήτηση για το οικοσύστημα και, παρά το τσουχτερό κρύο, απολαύσαμε τις δραστηριότητες στον περιβάλλοντα χώρο. Με κλειστά μάτια διασχίσαμε την αυλή ως σώμα κάμπιας, με καθρέφτες στη μύτη είδαμε τον κόσμο ανάποδα και αποτυπώσαμε τους κορμούς των δέντρων σε φύλλα χαρτιού.

Περισσότερο μας άρεσε που πειραματιστήκαμε υπολογίζοντας την ηλικία των πεύκων. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει και έτσι συνεχίσαμε φτιάχνοντας από άμυλο (!) τρισδιάστατες κατασκευές.

Φύγαμε ενθουσιασμένοι και με τα πνευμόνια γεμάτα καθαρό αέρα, ανυπόμονοι για την επόμενη επίσκεψή μας στο χώρο. Έμειναν πολλές δραστηριότητες για την επόμενη φορά… Και του χρόνου!

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ !

Μέ τήν συνδρομή τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, ξεκίνησαν στό Ἱ. Ναό μας μαθήματα πρώτων βοηθειῶν. Ἡ συμμετοχή εἶναι καλή - πενῆντα συνολικά ἐνορῖτες παρακολουθοῦν τά μαθήματα χωρισμένοι σέ διαφορετικές ὁμάδες. Ἡ συνολική διάρκεια εἶναι 12 ὧρες καί ὑπεύθυνη διδασκαλίας εἶναι ἡ ἐξαιρετική νοσηλεύτρια τοῦ Ε.Ε.Σ. Ἀμαλία Λεντζῆ. Εὐχαριστοῦμε πολύ !

ΚΟΨΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΤΑ !

Μαζεύτηκαν πάλι σμάρι τά παιδιά κι ἡ αἴθουσα γέμισε ἀπό χαρωπή φασαρία. Ξαναμμένα ἀπό τό παιγνίδι, συγκεντρώθηκαν γιά τό καθιερωμένο κόψιμο της πίτας.

Ἀφοῦ ψάλλαμε λίγο, εὐλογήθηκε ἡ πίτα καί μοιράστηκαν τά δῶρα σέ 20 τυχερούς -ές.

Καί τοῦ χρόνου παιδιά, νά'μαστε πάλι καλά κι ὁ Χριστός νά μᾶς ὁδηγεῖ.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2007

Καί φέτος τά Χριστούγεννα σύν Θεῷ γιορτάσαμε...

...μαζί μέ τά παιδιά καί τούς γονεῖς...

... παρακολουθήσαμε μονόπρακτο...

...τραγουδήσαμε...



...καί εἴπαμε καί τά κάλαντα!


Καλή κι εὐλόγημένη χρονιά νά'χουμε !!!

Η ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ !

Μέ τήν χάρη καί τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τόν φιλότιμο κόπο τῶν ἐνοριτῶν μας, ὁλοκληρώθηκε ἡ ἁγιογράφηση τοῦ Ναοῦ μας. Μέσα σέ τρία μόνο χρόνια ἀπό τήν στιγμή πού ξεκίνησε, στά τέλη Ἰουλίου μπῆκε καί ἡ τελευταῖα πινελιά ἀπό τόν ἐξαίρετο ὡς συνεργάτη Θέμη Πέτρου καί τούς βοηθούς του.

Χαιρόμαστε ἰδιαίτερα, ὄχι γιατί νομίζουμε ὅτι εἶναι τά ὑλικά πού θέλει ὁ Θεός, ἀλλά γιατί βλέπουμε τήν χαρά στά πρόσωπα τῶν ἐνοριτῶν, πού μέσα σέ 22 χρόνια ( τό 1986 ἔγινε ἡ πρώτη Θ. Λειτουργία στό νεόκτιστο ὑπόγειο τοῦ ναοῦ) καμαρώνουν ὁλοκληρωμένο τόν νέο Ἱερό Ναό τῶν Ταξιαρχῶν. Χαιρόμαστε μαζί τους, γιατί οἱ κοινές προσπάθειες μας, ἀποδεικνύουν ὅτι στήν Ἐκκλησία (ἐκτός κάποιων θλιβερῶν ἐξαιρέσεων) δέν κυριαρχοῦν τά σκάνδαλα καί οἱ ἀτασθαλίες, ἀλλά τάξη καί διαφάνεια.

Μεταμόρφωσις, παράσταση στό κεντρικό κλῖτος

Δέν ξε­χνοῦ­με βέ­βαι­α, πώς τό πρῶ­το μέ­λη­μα μας δέν εἶ­ναι τά οἰ­κο­δο­μι­κά ἔρ­γα, ἀλ­λά ἡ μετάνοιά μας, ἡ ὀρ­θο­πρα­ξί­α καί ἡ λα­τρευ­τι­κή ζω­ή. Ἡ εἰ­κό­να πού πα­ρου­σι­ά­ζου­με στόν κό­σμο ὡς Χρι­στια­νοί καί ἡ μαρ­τυ­ρί­α γιά τήν ἀ­λη­θι­νή καί ὀρ­θή πί­στη, θά πρέ­πει νά κα­θο­ρί­ζει τήν σκέ­ψη μας καί τόν κα­θη­με­ρι­νό μας βίο.

Κοίμησις, παράσταση στόν δυτικό τοῖχο

Τό βλέμμα τῶν ἀν­θρώ­πων εἶ­ναι αὐ­στη­ρό στίς μέ­ρες μας καί ἡ ἀ­πο­μά­κρυν­σή πολλῶν Ἑλλήνων ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α, τούς κά­νει δύ­σπι­στους ἀ­πέ­ναν­τί μας. Πε­ρι­μέ­νουν ἀ­πό ἐ­μᾶς νά τούς ἀ­πο­δεί­ξου­με πό­σο ἀ­λη­θι­νοί εἴ­μα­στε, ἰ­δί­ως οἱ νέ­οι ἄν­θρω­ποι πού ζη­τοῦν τό ἀ­πό­λυ­το. Μᾶς κρί­νουν γιά συμ­πε­ρι­φο­ρά μας μέ­σα στό Να­ό, γιά τό πό­ση εὐ­σέ­βεια ἔ­χου­με, πό­σο ἡ­συ­χί­α καί κα­τά­νυ­ξη ὑ­πάρ­χει στίς ἀ­κο­λου­θί­ες, καί κυ­ρί­ως γιά τό πό­ση ἀ­γά­πη ἔ­χου­με με­τα­ξύ μας.

Παντοκράτωρ, στήν ὀροφή τοῦ κεντρικοῦ κλίτους

Εὐχόμαστε σέ ὅλους τούς ἐνορίτες μας, στούς ἐπιτρόπους, στούς δωρητές καί σέ ὅσους διακονοῦν τόν Ναό μας, ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ μας διά πρεσβεῖιῶν τῆς Παναγίας μας νά φωτίζει καί νά ὁδηγεῖ τόν βίο τους. Ἀμήν.

Πεντηκοστή, παράσταση στό κεντρικό κλῖτος